مادرم می گفت : دوستانت را ببین ،
همه به جایی رسیده اند ، نمیدانست ، منتظر نشسته ام تا به تو برسم !

"اشــــــــکهایـــم" 



را 


*بـــــى صـــــــدا*


*دراوج*


*درســـــــــکوت*


مى ریزم


*اشکهای من *


بــــراى کسـیـست کــــه 


*کســـــى رابـــــراى پــــاک 


کــــردن اشکـــــهایـــش دارد*

*** به کسی که دوستش داری بگو که چقدر به او علاقه داری ***




*** و چقدر در زندگی براش ارزش قائل هستی ***




*** چون زمانی که از دستش بدی *** 



*** مهم نیست که چقدر بلند فریاد بزنی ***




*** اون دیگر صدایت را نخواهد شنید ***

طعمی شبیه به اندوه است
فکر کردن به جمعه های خیس ِ در راه مانده ای که
از فقر ِ آغوش تو، صبح شان را
در گرگ و میش ِ بغض های ترک برداشته ای، تحویل می گیرم که
در گلویم جان می دهند ، بس که
شانه های تو را برای شکستن کم دارند..

تا از نفس نیفتاده ام 
برگرد ُ پرسه بزن در کوچه باغِ جمعه های متروکه ای که
بی دست های تو
قسم راست شان بغض و تنهایی است..